Limburgse buschauffeur ontslagen wegens ‘opstandig gedrag’
woensdag 16 maart 2022
Gratis busreizen, afgeplakte camera’s en haltes die werden overgeslagen. De maat was voor Arriva vol, dus werd de verantwoordelijke buschauffeur ondanks vele trouwe jaren dienst op staande voet ontslagen. Een terecht besluit, oordeelt de rechtbank.
De kantonrechter in Maastricht kan er met zijn hoofd niet bij. Het dossier van de buschauffeur leert dat de man tien jaar prima werk verrichte bij vervoersbedrijf Arriva en voorganger Veolia, totdat hij zich plotseling en zonder directe oorzaak opstandig ging gedragen.
De omslag kwam in 2018 toen de chauffeur meerdere camera’s, bedoeld om de veiligheid van reizigers én chauffeurs te vergroten, in zijn bus besloot af te plakken. De chauffeur erkende dit driemaal te hebben gedaan. Arriva vond het gedrag onacceptabel en waarschuwde de man dat hij bij het volgende voorval rekening moest houden met ontslag.
De chauffeur werd in afwachting van nader onderzoek geschorst toen er in maart 2021 een klacht van een passagier binnenkwam dat de chauffeur passagiers gratis liet meereizen. Camerabeelden toonden later aan dat dit inderdaad regelmatig het geval was. De chauffeur legde de schuld hiervoor bij zijn werkgever: de apparatuur voor betaling zou niet werken of bij een gebrek aan ontsmettingsmiddelen niet grondig zijn schoongemaakt.
Coronamaatregelen
De buschauffeur wees vaker met de schuldige vinger naar zijn werkgever. Zo diende hij bij de Arbeidsinspectie een klacht in dat Arriva onvoldoende maatregelen had getroffen om verspreiding van het coronavirus te beperken. Die aantijging bleek na onderzoek niet te kloppen. Arriva stelde de chauffer daarop voor de volgende keuze: ontslag óf een allerlaatste officiële waarschuwing.
Dertien haltes
Eind september was de maat voor Arriva definitief vol. De chauffeur startte te laat aan een rit, liet de vertraging oplopen door te lange pauzes te nemen en kortte vervolgens de rit in door liefst dertien haltes over te slaan. De chauffeur werd hierop op staande voet ontslagen. De man stapte naar de rechter en eiste een ontslagvergoeding van tienduizenden euro’s, maar de kantonrechter stelde hem niet in het gelijk. Wel moet hij de proceskosten van zijn voormalige werkgever betalen.
