Berichten

Nederland moet zo snel mogelijk stoppen met het aantrekken van arbeidsmigranten omdat de samenleving voor de kosten opdraait, concludeert de Arbeidsinspectie. De uitspraak kan rekenen op veel bijval, maar ook op kritiek. “In plaats van de rotte appels uit de boom te halen, kappen ze de hele boom.”

Blijft Nederland arbeidskrachten naar Nederland halen, dan zal dit in toenemende mate miserabele woonsituaties gaan opleveren, luidt de conclusie van het jaarverslag van de Nederlandse Arbeidsinspectie. Tegelijkertijd zouden de problemen op de woningmarkt en op het gebied van ongelijkheid, stikstof en het klimaat alleen maar groter worden als de omvang van de bevolking blijft stijgen.

Een natuurlijke afname lijkt er vooralsnog niet van te komen. Limburg telt momenteel zo’n 80.000 arbeidsmigranten, waarvan bijna de helft niet is geregistreerd. De verwachting is dat dit aantal richting 2030 oploopt naar ongeveer 120.000. Een aantal van deze arbeidsmigranten blijft nodig om de personeelstekorten in bijvoorbeeld de agrarische sector, industrie, bouw en logistiek op te lossen, zegt Giel Braun, voorzitter van de Limburgse werkgevers. “Maar als wij ongebreideld mensen hier naartoe halen zonder beleid op de terreinen van huisvesting, taal, onderwijs, integratie en samenleven, dan is arbeidsmigratie inderdaad een heilloze weg.”

Rotte appels
Sommige werkgevers vinden de woorden van de Arbeidsinspectie te kritisch. “In plaats van de rotte appels uit de boom te halen, kappen ze de hele boom”, zegt Frank van Gool, topman van uitzendbureau Otto Work Force in Venray. “Arbeidsmigranten blijven nodig voor onze welvaart, dus is het zaak om alleen de rotte appels eruit te halen.”

Wetgeving
De regering wil voor 2025 gecertificeerde huisvesting voor arbeidsmigranten realiseren. Te laat, vindt Van Gool. Bovendien moet de instroom zo snel mogelijk gecontroleerd en gereguleerd plaatsvinden. “Zorg voor wetgeving, haal niet zomaar iedereen binnen en zorg ervoor dat de arbeidsmigranten maar tijdelijk, bijvoorbeeld vijf jaar, kunnen blijven. In die tijd kunnen ze zich persoonlijk ontwikkelen, doen ze werkervaring op en kunnen ze met een som geld op zak de economie in hun geboorteland verder opbouwen.”