Berichten

Veel organisaties gaan er nog altijd vanuit dat ambitieuze targets stellen de beste manier is om medewerkers tot topprestaties te brengen. Maar achter die overtuiging gaat een onderstroom schuil die werkgevers steeds vaker herkennen bij hun medewerkers: het stille gevecht, het opdrogen van creativiteit en het functioneren zonder werkelijk vanuit kracht te werken. In die onderstroom zat Lou Geujen uit Swalmen. Een verhaal dat begint met verdrinken en eindigt met thuiskomen.

Lous terugval begon niet door een gebrek aan ambitie maar door opeenvolgende omstandigheden die zijn draagkracht aantastten. Terwijl hij zich klaarmaakte voor een nieuwe functie als senior ontwerper kwam zijn dochter na een traumatische bevalling ter wereld. De nasleep daarvan kreeg geen ruimte; zijn takenpakket op het werk slokte zijn volledige aandacht op.

De nachten thuis waren zwaar. De werkdruk liep intussen verder op. De privé-werkbalans raakte verstoord. Gezondheidsproblemen bij de baby maakten dat er een nog grotere last op de schouders van de moeder kwam te liggen. Lou kon niet anders dan alles op alles zetten om overeind te blijven.

Omvallen

Lou was altijd een loyale medewerker. Eentje die altijd bereid was een stap extra te zetten. En precies daardoor verloor hij zijn kompas. De gestelde targets, bedoeld om prestaties te maximaliseren, doofden uiteindelijk zijn creatieve vuur. Hij presteerde niet meer vanuit talent en vakmanschap, maar vanuit willen voldoen. Hij stopte uiteindelijk bij zijn werkgever zonder een nieuwe baan in het vooruitzicht te hebben.

Door de overvolle creatieve sector werd solliciteren een dagelijkse routine die hem tot wanhoop dreef. Er kwam geen nieuwe baan. Zijn vechtstrategie - harder duwen als het moeilijk wordt - hield hem nog enigszins op de been. Tot ook die niet meer werkte.

Ommekeer

Het keerpunt kwam na een goed gesprek bij een bedrijf in Roermond. Hij kon kennis komen maken. Lou sprong op de fiets, liep er binnen en hoorde: ‘Goed dat je er bent’. Hij begon daar aan een ander pad. Eentje van ondernemerschap waar menselijke waarden centraal staan. Op basis van samenwerking die het trouw blijven aan eigen grenzen omarmt en die de ambitie om tot topprestaties te komen ondersteunt door ruimte te geven aan talent en creatieve vermogens.

Lou ontwikkelde met twee nieuwe compagnons een nieuw websiteplatform voor ondernemers. Hij vond opnieuw plezier in zijn broodwinning. Werken voelde eindelijk weer als creëren in plaats van als overleven.

Dunne lijn

Het verhaal van Lou laat zien hoe dun de lijn is tussen toewijding en verlies. Loyale medewerkers willen meestal niet minder geven, maar krijgen soms te weinig ruimte om overeind te blijven. Wanneer richtinggevende targets veranderen in druk, verschuift de aandacht van vakmanschap naar overleving. 

Werkgevers die willen investeren in duurzame groei, doen er goed aan te zien wat Lou zelf te laat zag: talent floreert wanneer mensen niet opbranden aan verwachtingen maar worden gedragen door menselijkheid, houvast en heldere sturing. Zijn verhaal kan organisaties eraan helpen herinneren dat betrokkenheid geen vanzelfsprekendheid is, maar een evenwicht is dat alleen blijft bestaan wanneer er ruimte is om mens te zijn… nog vóór er ruimte moet worden gemaakt voor herstel.